De wikkeling en de ijzeren kern van de c-type transformator zijn de belangrijkste componenten voor het overbrengen en omzetten van elektromagnetische energie. Het is een punt van zorg om ze werkbaar te houden. Statistieken tonen aan dat het probleem met de ijzeren kern een defect vormt, goed voor de derde plaats in het totale aantal incidenten van transformatoren. Het productiegedeelte heeft aandacht besteed aan de defecten van de transformatorkern en heeft technische verbeteringen aangebracht in de aspecten van de kern die kunnen worden geaard, het toezicht op de kernaarding en de bescherming van een kleine aarding. Het werkende deel verhoogt ook de detectie en detectie van kerndefecten tot een geschikte hoogte. De tekortkomingen van de transformatorkern komen echter nog steeds vaak voor en de reden is voornamelijk te wijten aan de meerpuntsaarding van de kern en de slechte aarding van de kern. De identificatie- en behandelingsmethoden van de twee soorten tekortkomingen worden nu geïntroduceerd.

De reden waarom de ijzeren kern een beetje aarding nodig heeft als het normaal is

Tijdens de normale werking van de transformator is er een elektrisch veld tussen de spanningvoerende wikkelingen en de tank, en de ijzeren kern en andere metalen componenten bevinden zich in dit elektrische veld. Vanwege de ongelijke verdeling van capaciteit en verschillende veldsterktes, als de ijzeren kern niet goed geaard is, zal opladen en ontladen plaatsvinden, wat de isolatiesterkte van vaste isolatie en olie zal beschadigen, dus de ijzeren kern moet een punt naar de grond hebben .

De ijzeren kern van het c-type is samengesteld uit siliciumstaalplaten. Om de wervelstroom te verminderen, is er een zekere isolatieweerstand tussen de platen (meestal slechts enkele ohm tot enkele tientallen ohm). Door de grote capaciteit tussen de platen kan het worden beschouwd als een pad in het wisselende elektrische veld. Daarom kan slechts één aardingspunt in de kern de hele stapel kernlaminaten op aardpotentiaal klemmen.

Wanneer de ijzeren kern of zijn metalen componenten op twee of meer punten (multi-points) zijn geaard, wordt er een gesloten lus gevormd tussen de verbindingsadressen, die een deel van de magnetische flux zal binden, elektromotorische kracht zal induceren en een lus zal vormen om een ​​gedeeltelijke oververhitting en zelfs verbranding van de ijzeren kern te genereren.

Zolang de transformatorkern op één punt geaard is, is het een veilige en normale aarding. Dat wil zeggen, de ijzeren kern moet geaard zijn en op één punt geaard zijn.

De tekortkomingen van de ijzeren kern worden voornamelijk veroorzaakt door twee redenen. Een daarvan is dat het constructieproces slecht is om kortsluiting te vormen, en de andere is dat de accessoires en externe elementen meerpuntsaarding veroorzaken.

Een meerpunts aardingstype met ijzeren kern

(1) Nadat de installatie van de transformator is voltooid, worden de positioneringspennen die op het bovendeksel van de brandstoftank worden getransporteerd, niet omgedraaid of verwijderd om meerpuntsaarding te vormen.

(2) Aangezien de pootplaat van de ijzeren kernklem te dicht bij de kernkolom is en de ijzeren kernlaminering om de een of andere reden wordt opgetild, raakt deze de pootplaat van de klem en vormt een meerpuntsaarding.

(3) De bus van de ijzeren jukschroef is te lang en komt in botsing met de ijzeren juklaminering, waardoor een nieuw verbindingsadres ontstaat.

(4) Het isolerende karton tussen de voet van de clip onder de ijzeren kern en het ijzeren juk is gevallen of beschadigd, zodat de lamellen aan de voet en het ijzeren juk botsen om aarding te vormen.