Het elektromagnetische relais is een relais dat het beweegbare deel van het magnetische circuit aandrijft door de elektromagnetische aantrekkingskracht die wordt gegenereerd door de stuurstroom door de spoel om de contactopenings-, sluitings- of conversiefunctie te realiseren. Simpel gezegd, het is een schakelaar die zwakke elektriciteit gebruikt om sterke elektriciteit te regelen. Het heeft een besturingssysteem (ook wel een invoerlus genoemd) en een gecontroleerd systeem (ook wel een uitvoerlus genoemd) en wordt meestal gebruikt in automatische regelcircuits. Het volgende introduceert enige basiskennis van elektromagnetische relais:
1. Structuur
Elektromagnetische relais zijn over het algemeen samengesteld uit een magnetisch circuitsysteem, een contactsysteem en een retourmechanisme.
(1) Elektromagnetisch systeem: een inductiemechanisme, een magnetisch circuitsysteem bestaande uit een ijzeren kern gemaakt van zachtmagnetische materialen, een juk en een anker, en een spoelsamenstel. Het is magnetisch wanneer het wordt geactiveerd en het kan worden beschouwd als het kernonderdeel van het elektromagnetische relais;
(2) Contactsysteem: de actuator, die is samengesteld door verschillende vormen van contactrieten of contactstukken die op een bepaalde isolerende manier als contacten worden gebruikt. Dat wil zeggen, het deel dat bepaalt welk circuit wordt bekrachtigd;
(3) Transmissie- en herstelmechanisme: het tussenliggende vergelijkingsmechanisme. Het transmissiemechanisme dat de werking van het relais realiseert, verwijst naar het mechanisme dat de beweging van het anker naar het contactriet overbrengt wanneer de spoel wordt bekrachtigd. Over het algemeen wordt het contactriet dat met het anker is verbonden direct aangedreven of indirect aangedreven door de beweging van het anker.
werkend principe
Zolang er een bepaalde spanning op de twee uiteinden van de spoel staat, zal er een bepaalde stroom door de spoel lopen, wat elektromagnetische effecten zal veroorzaken. Onder invloed van elektromagnetische kracht zal het anker de trekkracht van de terugstelveer overwinnen en naar de kern trekken, waardoor het anker wordt aangedreven. Het bewegende contact en het statische contact (normaal open contact) worden samengetrokken. Wanneer de spoel spanningsloos is, zal de elektromagnetische aantrekkingskracht verdwijnen en zal het anker terugkeren naar zijn oorspronkelijke positie onder de reactiekracht van de veer, waardoor het bewegende contact en het oorspronkelijke statische contact (normaal gesloten contact) worden vrijgegeven. Dit trekt naar binnen en laat los om het doel van geleiden en afsnijden in het circuit te bereiken.